سکته قلبی در کمین مردان عصبانی
به گزارش وبلاگ فناوری های نو، مطالعه جدیدی نشان می دهد که خشم و عصبانیت به بیماری قلبی در مردان منجر می گردد. این مطالعه که در شماره آگوست 2007 مجله مغز، رفتار و ایمنی در ایالات متحده آمریکا به چاپ رسیده است، به آنالیز مکانیزم هایی در بدن می پردازد که چگونه یک حالت روان شناختی مانند خشم و عصبانیت به یک عامل خطر فیزیکی و جسمی تغییر شکل می دهد.
سکته قلبی در کمین مردان عصبانی
مطالعه تازهی نشان می دهد که خشم و عصبانیت به بیماری قلبی در مردان منجر می گردد. این مطالعه که در شماره آگوست 2007 مجله مغز، رفتار و ایمنی در ایالات متحده آمریکا به چاپ رسیده است، به آنالیز مکاهمم هایی در بدن می پردازد که چگونه یک حالت روان شناختی مانند خشم و عصبانیت به یک عامل خطر فیزیکی و جسمی تغییر شکل می دهد.
محققان برای کشف ارتباط میان قلب ها و فکر ها به این مساله توجه دارند که چگونه مقادیری از برافروختگی و تهییج در بدن با خصوصیات فردی گوناگون و از جمله با تمایل و رغبت نسبت به خشم و عصبانیت مرتبط است. پروفسور ادوارد سوآرز استاد مرکز پزشکی واک در دانشگاه نیویورک می گوید: به نظر می رسد برافروختگی و تهییج به اسم عاملی یاری نماینده و مهم هنگامی که افراد مبتلا به بیماری قلبی، دیابت و یا فشارخون بالا می شوند، نقش دارد.
باتوجه به این مساله که برافروختگی و تهییج به طور مرسوم یک واکنش سالم در قبال فعالیت سیستم ایمنی محسوب می گردد اما تهییج شدید و مزمن و یا به میزان کم می تواند به اسم علامتی از یک شرایط متناقض در امر سلامت محسوب گردد. محققان میزان 3 C خون را که یک پروتئین خاص بوده و به اسم یک عامل معین نماینده وجود تهییج و برافروختگی محسوب می گردد، میزان گیری کردند. مطالعات نشان می دهد کسانی که دارای میزان بالایی از3 C هستند، به احتمال بیشتری نسبت به کسانی که میزان3 C در آنها کمتر است، در معرض حمله قلبی قرار گیرند.
روش مطالعه
در آغاز این مطالعه، 313 نفر برای معین میزان خشم و عصبانیت و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند و شرایط سلامت همه این افراد به طور برابر بود و هیچ گونه علامتی دال بر بیماری قلبی نداشتند. 10 سال بعد، کسانی که از خود خشم و عصبانیت و افسردگی را بروز دادند، دارای میزان بالایی از 3 C بودند که این مساله حاکی از آن بود که آنها در معرض خطر بالاتری از بیماری قلبی و ابتلا به دیابت نوع دوم قرار دارند.
دکتر استیفن بویل دستیار پروژه تحقیقی دانشگاه نیویورک در مرکز پزشکی داک می گوید: ما نشان دادیم که عوامل روان شناختی در طول زمان می توانند به ایجاد حالت تهییج و برافروختگی منجر شوند و به توافق رسیده ایم که این عوامل در بروز حالت برافروختگی و تهییج به صورت ملایم یا مزمن، یاری نماینده هستند.
محققان این مطالعه امیدوارند که این نتایج موجب ترغیب و تحریک متخصصان قلب در جهت ارزیابی میزان خشم و عصبانیت و هم مخالفت و عناد همراه با سایر عوامل پرخطر برای بروز بیماری قلبی گردد. پروفسور ادوارد سوآرز می گوید: در ارتباط با کاهش عوامل خطر، نکته مهم این است که کشف کنیم چه کسی دچار بیماری قلبی می گردد و عوامل سنتی پرخطر همانند فشارخون بالا، چاقی مفرط و یا استعمال دخانیات، فقط در 50 درصد از کسانی که مبتلا به این بیماری هستند، مصداق دارد و تعداد بیماران بسیاری وجود دارند که می توان از آنها پرسید که چرا به بیماری قلبی مبتلا شده اند و شاید اکنون زمان آن فرارسیده که مسایل روان شناختی و عوامل پرخطر رفتاری را در این قضیه دخیل بدانیم.
برای اولین بار نیست که محققان، ارتباط میان خشم و عصبانیت را با بیماری قلبی کشف نموده اند. پروفسور ادوارد سوآرز می گوید: ما با توجه به بعضی از مطالعات، متوجه شده ایم افرادی که دچار افسردگی بوده یا مستعد خشم و عصبانیت هستند، نسبت به کسانی که خونسرد، آرام و اجتماعی هستند، در قبال عوامل ایجادنماینده استرس در زندگی روزانه به روش های گوناگون واکنش نشان می دهند. این نشان می دهد که ارتباط های معین و آشکاری میان افسردگی و بیماری قلبی وجود دارد اما حتی با توجه به این شواهد تازه که در مطالعه دانشگاه داک اجرا شده، محققان هنوز با درک کامل از ارتباط میان خشم و عصبانیت با مسایل قلبی فاصله دارند.
بعضی محققان اسم می نمایند که ایجاد ارتباط میان فکر و بدن با خشم و عصبانیت، مشکل تر از ارتباط آن با افسردگی است. دکتر جولی شولمن استاد روان شناسی بالینی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا، نتیجه مطالعه خود و ارتباط میان خشم و عصبانیت و بیماری قلبی عروقی را در شماره اخیر مجله کاردیولوژی منتشر نموده و اسم می نماید که خصوصیات ویژه شخصیتی، ارتباط بالینی معنی داری را نشان نمی دهد و نتیجه گیری می نماید که بهتر است بر خصوصیاتی تاکید کنیم که ارتباط بیشتری با بیماری قلبی داشته باشد؛ مانند افسردگی.
دکتر شولمن می گوید: اگر من 10 دقیقه فرصت برای صحبت با یک بیمار داشته باشم، در این صورت وقت اندکی را با بیمار خودم صرف صحبت درباره عصبانیت خواهم داشت زیرا داده ها حاکی از آن هستند که اثر این مساله آن قدر ناچیز است که ما باید بر سایر عوامل خطری تاکید داشته باشیم که آنها را می شناسیم و این عوامل خطر شامل استعمال دخانیات، بی تحرکی و ورزش نکردن و دیابت هستند که تمام این موارد به شدت با بیماری قلبی ارتباط دارند.
منبع:www.salamat.com
/ع
منبع: راسخون