احساس ضعف در بازوی چپ و سندروم پروناتور تِرِس - وبلاگ فناوری های نو

به گزارش وبلاگ فناوری های نو، ضعف بازوی سمت چپ یکی از علائم نشان دهنده اختلالی ویژه در سلامتی است. این بیماری در موارد کوچک باعث کشش عضلات شده و در بعضی موارد نشانه حمله قلبی نیز می باشد. عصب محیطی فشرده نزدیک آرنج مسئول توسعه سندروم پروناتور ترس است که در میان افراد گروه سنی 40 تا 50 سال شایع تر است. در این مقاله اطلاعاتی را در این دو مورد به دست خواهیم آورد.

فعالیت های خاص می تواند منجر به درد بازوی سمت چپ گردد که در نهایت در صورتی که این بیماری درمان نگردد می تواند منجر به درد شدید بازو یا ضعف در این ناحیه گردد و احتیاجمند انجام اقدامات مؤثر به منظور جلوگیری از تشدید بیشتر بیماری می باشد. در این جا، بعضی از علل رایج مربوط به این بیماری را مطرح می کنیم.

علل درد بازوی سمت چپ

در زیر بعضی از عللی که می تواند منجر به درد و ضعف بازو گردد، ذکر شده است:

* حرکت مکرر مچ دست چپ می تواند منجر به سندروم یا بیماری تقاطع گردد که باعث درد بازو می گردد.

* شرایط تاندونیت در بازوی چپ که در نتیجه، التهاب تاندون می تواند منجر به درد بازو گردد.

* التهاب کیسه های کوچک نزدیک مفصل بازو یا آماس کیسه های مفصلی می تواند باعث درد ملایم یا شدید بازو گردد.

* بازوی شکسته سمت چپ یا مچ دست چپ باعث درد شدید بازو و ضعف این ناحیه می گردد.

* آسیب های کششی در بازوی سمت چپ می تواند دلیل دیگر ضعف و درد بازو باشد.

* آسیب شبکه بازویی منجر به درد و ضعف بازو هنگامی که گروهی از اعصاب پاره می شوند می گردد.

* پیچ خوردگی بازوی چپ می تواند باعث درد و ضعف بازو گردد.

* بیماری دیگری گه منجر به ضعف بازو می گردد، سندرم خروجی قفسه سینه است که عمدتاً به واسطه آسیب های فیزیکی رخ می دهد.

* سندروم تونل کارپ نیز می تواند باعث ضعف دست و ساعد دست چپ گردد.

* کشش سر و گردن دور از شانه هنگام انجام بازی های ورزشی می تواند باعث ایجاد احساس شوک الکتریکی در فرد گردد که این امر باعث ضعف بازو می گردد.

* عفونت بازو نیز می تواند باعث خستگی گردد.

* فقدان وجود ماهیچه در منطقه بازو و بعضی اختلالات عضلانی دیگر می تواند منجر به ضعف بازو گردد.

* بیماری های مؤثر بر فیبرهای عصبی نورالوژی نوع سمپتوماتیک نامیده می گردد که می تواند باعث درد و مورمور شدن بازو گردد.

* احساس فشار در قفسه سینه همراه با درد بازوی سمت چپ نشانه ای از حمله قلبی می باشد.

درماندرمان ضعف بازو وابسته به علل بیماری می باشد. بیشتر موارد می تواند در خانه درمان گردد و به یاری به کار گیری این روش ها درد بازو در طول دوره یک هفته تسکین می یابد. اما در بعضی موارد یاری های ذکر شده در زیر مورد احتیاج است.

مراقبت خانگی

* کوشش به منظور استراحت بازو تا حد ممکن و نشستن در موقعیتی که به بازوهای شما فشار وارد نگردد.

* به منظور کاهش درد و ضعف بازو، چند روز به مدرسه یا محل کار نروید. بنابراین، آن بازو می تواند استراحت کافی را انجام داده و زمان کافی برای بهبودی را داشته باشد.

* محدود ساختن حرکت بازوها

* جهت تسکین درد و تورم، تکه یخ فشرده ای را 2 تا 3 مرتبه در روز بر روی منطقه آسیب دیده بازو قرار دهید.

*به منظور کاهش میزان تورم بازو، بازوهای خود را به سمت بالا بگیرید. چند بالش را تکیه گاه بازوی خود نموده و بازو را در سطح بالایی نگه دارید.

هنگام دنبال کردن مراقبت های پزشکی در صورتی که موارد زیر مشاهده شد با پزشک مشورت کنید:* درد بازوی سمت چپ در طول یک هفته بعد از دنبال کردن مراقبت های خانگی بهتر نشد.

* در صورتی که علائمی مانند تورم، درد و قرمزی بدتر شد.

* در صورتی که دارای آسیب شبکه بازویی بودید و در عرض یک ماه بهبود نیافت.

در صورت بروز علائم زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

* در صورتی که تورم و درد شدید در بازوی خود مشاهده کردید.

* در صورتی که شاهد مشکل در حرکت دادن بازوی خود بودید.

* در صورتی که دارای یک آسیب ناگهانی بازوی خود با صدای شکستگی بودید.

در صورت بروز موارد زیر در پی یاری های پزشکی اورژانسی باشید:

* در صورتی که احساس مور مور شدن بازوی سمت چپ داشتید یا کمر درد یا درد در ناحیه شانه بلافاصله رخ دهد و همراه با احساس درد در ناحیه قفسه سینه باشد.

* در صورتی که احساس تغییر شکل در استخوان بازو با ناحیه مچ دست داشتید.

* در صورتی که متوجه هر گونه جراحت و خونریزی بزرگ شدید.

افراد عمدتاً هنگامی که بازوهای آن ها در معرض فعالیت های شدید بدنی قرار می گیرد، احساس ضعف در ناحیه بازو خواهند داشت. در چنین مواردی، می توانید از مراقبت های پزشکی خانگی و استراحت بازو به منظور کاهش درد بهره ببرید. با این حال، مراقبت های خاص ذکر شده در بالا احتیاجمند توجه پزشکی فوری می باشد.

سندروم پروناتور ترس

عصب محیطی که به وسیله ساعد و دست حرکت می نماید می تواند در نقاط مختلفی در امتداد راستا خود فشرده گردد. سندروم پروناتور ترس که شامل فشرده سازی عصب محیطی در مچ دست است، شایع تر از سندروم پروناتور ترس بوده که در نتیجه فشرده سازی عصب محیطی نزدیک آرنج ایجاد می گردد.

علل بروز سندروم پروناتور ترس

عصب محیطی می تواند در آرنج و یا در بخش نزدیک ساعد، هنگامی که عضله پروناتور ترس فشاری را بر روی آن اعمال می نماید، فشرده گردد. این عصب معمولاً بین دو سر عضله عمدتاً به واسطه حرکات تکراری دست فشرده می گردد. عضله پروناتور ترس نقش مهمی را در انجام اقداماتی مانند چرخش بر روی کف دست و یا پشت دست ایفا می نماید. گیر افتادن عصب به واسطه استفاده مکرر و یا استفاده بیش از حد از این عضله صورت می گیرد. مشاغل خاصی مانند استفاده مداوم از ابزار نجاری، حرکات آبشاری در ورزش هایی مانند تنیس، بدمینتون و حرکات بیس بال باعث بروز حرکات مکرر می گردد. ماساژ درمانی به آزاد شدن و افزایش طول عضله پروناتور ترس یاری خواهد نمود. انجام ورزش زیاد می تواند منجر به بروز بیماری سندروم PTS گردد. تونوس عضلانی می تواند منجر به بروز آسیب به عصب محیطی گردد. به طور مشابه، توسعه نوارهای فیبری در عضلات می تواند منجر به فشرده سازی عصب میانی گردد. ناهنجاری های ساختاری خاص یا فشار بیش از حد بر روی عصب به وسیله ساختارهای دیگر در بازو مانند ضخیم شدن پهن زردپی دوسری می تواند منجر به گیر افتادن عصب میانی در منطقه آرنج شده و همین موضوع می تواند باعث بروز سندروم پروناتور ترس گردد.

علائم سندروم پروناتور ترس و آزمایشات انجام شده در این زمینه

از آن جا که عصب میانی در اندام های فوقانی مسئول احساس در پوست کف دست، شست، انگشت میانی، انگشت حلقه و استخوان های مچ دست می باشند، گیر افتادن عصب نه تنها علائمی را در نزدیک ساعد و آرنج نشان می دهد، بلکه علائمی را در دست نیز نشان می دهد. بیشتر علائم مشابه با علائم سندروم تونل کارپ می باشد چون یک عصب در هر دو مورد نقش دارد. درد و احساس سوزنی شدن در ساعد، کف دست و انگشتان شایع ترین علائم سندروم پروناتور ترس می باشد. شما ممکن است حرکات محدودی را در انگشتان خود مشاهده کنید چون سیگنال های مغز به وسیله نقطه فشرده شده عبور نمی نمایند. افرادی که از بیماری سندروم تونل کارپ رنج می برند اغلب درد زیادی را در شب تحمل می نمایند، اما افراد مبتلا به سندروم پروناتور ترس درد چندانی در طول شب ندارند. حرکت در ناحیه مچ دست معمولاً علائم سندروم پروناتور ترس را تشدید نمی نماید. درد مشابهی به واسطه سندروم پروناتور ترس در ساعد نیز تجربه می گردد در صورتی که در سندروم تونل کارپ درد در ناحیه ساعد تجربه نمی گردد.

تست ساده پروناتور ترس به تشخیص این بیماری یاری می نماید. در این تست پزشک از شما می خواهد که بایستید و بازوی خود را در زاویه 90 درجه در به سمت آرنج خم کنید. در این شرایط پزشک آرنج شما را با یک دست حمایت نموده و با دست دیگر سعی می نماید که ساعد شما را به آرامی بچرخاند به طوری که عضلات پروناتور منقبض شوند. در صورتی که در این مواقع احساس درد یا ناراحتی داشتید، این موضوع پیشنهاد می دهد که عصب میانی شما بین سر عضله پروناتور فشرده شده است. تست الکترومیوگرام که شامل شوک های الکتریکی خفیف و سوزن های الکتریکی می باشد می تواند به شناخت آسیب عصبی در خصوص عصب آسیب دیده یاری کند.

شیوه های درمان سندروم پروناتور ترس

از آن جا که سندروم پروناتور ترس شامل فشرده سازی عصب بین عضله می باشد، ماساژ درمانی می تواند به کاهش علائم این بیماری یاری کند. تشخیص دقیق می تواند به شناسایی منطقه مناسب برای ماساژ یاری کند. ماساژ درمانی به آزاد شدن و افزایش طول عضله پروناتور ترس یاری خواهد نمود. در موارد شدید، جراحی توصیه می گردد. تقریبا 50 درصد از بیماران مبتلا به سندروم پروناتور ترس در عرض 4 ماه با شیوه های مختلف درمانی بهبود می یابند. ماساژ و انجام تمرینات ورزشی مناسب باعث جلوگیری از تشدید شرایط می گردد. اما بعضی بیماران ممکن است در عرض 18 ماه تا 5/2 سال بعد از چنین درمان هایی بهبود یابند. این بیماران احتیاجمند استراحت دادن کافی به عصب و عضله آسیب دیده می باشند. اغلب جراحی شامل کاهش فشار بر روی عصب در همه مکان های احتمالی در امتداد راستا عصب می باشد.

تشخیص درست بیماری نقش مهمی در بهبود سریع سندروم پروناتور ترس ایفا می نماید. این که آیا درد در ناحیه کف دست یا انگشتان به واسطه سندروم پروناتور ترس یا سندروم تونل کارپ ایجاد شده به وسیله پزشک تعیین می گردد. سپس تنها درمان صحیح باید در این زمینه برنامه ریزی گردد. بنابراین، در صورتی که شما درد قابل توجهی را در دست و ساعد خود مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

منبع: Pragya T - Leena Palande - Healt Hearty

منبع: راسخون