خبرنگاران استرالیا درپی احیای صنعت فولاد با انقلاب سبز - وبلاگ فناوری های نو

به گزارش وبلاگ فناوری های نو، تهران - خبرنگاران - گزارش های رسانه ای حاکی است: استرالیا که یکی از تولیدکنندگان بزرگ فولاد در جهان بوده، در تلاش است از نیروی باد و قدرت خورشیدی این کشور برای رخوت چند دهه کاهش تولید فولاد ذینفع شود تا این صنعت مهم اما بحران زده را دوباره احیا کند.

به گزارش خبرگزاری بلومبرگ از سیدنی، یک اندیشکده سیاستگذاری موسوم به موسسه گراتان روز دوشنبه بیان نمود که استرالیا می تواند با استفاده از منابع سنگ آهن و هیدروژن تولید شده از انرژی تجدیدپذیر، حدود 6.5 درصد از بازار جهانی فولاد را به خود اختصاص دهد.

این اندیشکده در گزارش خود یادآور شد که استرالیا با این روش همچنین می تواند حدود 60 میلیارد دلار آمریکا درآمد صادراتی سالانه داشته باشد و دهها هزار شغل تولیدی ایجاد کند.

فولاد به اصطلاح سبز (دوستدار محیط زیست) همچنین نیاز به زغال سنگ متالورژی، یک ماده اصلی در ساخت فولاد براساس روش های فعلی را کاهش می دهد. مصرف سنگ آهن و زغال سنگ چین که دو ماده اولیه اصلی فولاد سازی است و دو کالای صادراتی با ارزش برای استرالیا، سال 2019 به افزایش بودجه دولت استرالیا کمک زیادی کرد.

رتبه جهانی استرالیا در صادرات فولاد در ابتدای سال 2019 میلادی 26 بوده است.

در این گزارش آمده است: تغییرات آب و هوایی، معضلی بد برای استرالیاست. این مساله، تهدیدی برای سلامتی و صنایع کشاورزی و گردشگری ماست، اما دهها هزار استرالیایی در صنایعی مشغول به کارند که بر سوخت های فسیلی تکیه دارد.

فناوری تولید هیدروژن سبز هنوز در مرحله ابتدایی است و تلاش ها برای تبدیل آن به یک واقعیت تجاری، با بیشترین درجه در اروپا رو به پیشرفت است، جایی که سیاستگذاران برای کاهش آلودگی ها به سرعت اعمال فشار می کنند.

صنعت فولاد استرالیا مدتهاست روز به زوال است. این صنعت در حال حاضر به عنوان بیست و ششمین تولید کننده بزرگ با تولید سالانه حدود 5.7 میلیون تن رده بندی شده است.

چین که اولین تولیدکننده در این بخش است، در سال 2019 حدود یک میلیارد تن فولاد تولید کرد که بیش از نیمی از تولید جهانی است.

گزارش موسسه گراتان حاکی است: منابع فراوان باد و انرژی خورشیدی استرالیا به این معناست که می توانیم هیدروژن و فولاد سبز را ارزان تر از کشورهایی چون ژاپن، کره و اندونزی تولید کنیم.

این امر همچنین باعث اشتغالزایی در مناطق تحت سلطه صنایع زغال سنگ می شود، مناطقی که معیشت مردم با تمهیدات جهانی برای مقابله با تغییرات جوی از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای درخطر است.