تغییرات تاریخی شی جین پینگ
به گزارش وبلاگ فناوری های نو، سال 2021 انتها کار شی جین پینگ بود اما برخلاف قوانین قدیمی چین، رئیس جمهور قدرتمند دولت پکن با حمایت 348 عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست با صدور قطعنامه ای تاریخی سومین دوران حکمرانی اش بر سرزمین اژدها را نیز تثبیت کرد.
روزنامه ایران:حالا شی جین پینگ 68 ساله رهبر بلامنازع حزب کمونیست چین حتی پس از بیستمین نشست کنگره در نوامبر 2022 خواهد بود و تا سال 2027 به عنوان رئیس جمهور و رئیس کمیسیون ارتش مرکزی، ابتکار عمل در چین را به دست خواهد داشت.
حزب کمونیست از سال 1949 هرگز از اریکه قدرت اول پکن پایین نیامده اما آنچه مسلم است در تاریخ صدساله این حزب هرگز سیاستمداری قدرتمندتر از شی بر سر کار نیامده است و این حقیقتی است که برای چین نیز چه در حوزه سیاسی، مالی و نظامی صدق می نماید.وقتی شی جین پینگ در سال 2012 به قدرت رسید بلندپروازی او بر هیچ کس پوشیده نبود و در عمل نیز بسیار پیروز بود. طوری که در داخل و خارج کشورش، همگان او را تضمین نماینده پیشرفت چین و رشد فزاینده آن دانسته و می دانند. علاوه بر اینها او یکی از پایه گذاران جاده ابریشم نو بر مبنای پروژه یک جاده یک کمربند است که امکان ارتباط با آسیا، آفریقا و اروپای شرقی را برای چین تسهیل نموده و می تواند نظم جهانی حاکم از زمان جنگ جهانی دوم را به چالش بکشاند.
همین امر نیز سبب شد تا به طور مثال در سال 2017، کمیته اجرایی حزب کمونیست نتواند گزینه جوان و کارآمدتری از شی جین پینگ برای جانشینی او پس از 2022 و در خاتمه دومین دوران قانونی او بر ریاست حزب معرفی کند. اما این آخرین باری نبود که حزب در برابر شی تسلیم شد و در سال 2018، کمیته با درخواست او، محدودیت دوران ریاست جمهوری را نیز برداشت. اما آن سوی مرزهای چین نیز، شی به عنوان پایه گذار ایدئولوژی تقابل با ابرقدرتی امریکا شناخته می گردد؛ تفکری که می تواند بر کوشش های او در دفاع از قوانین حزب کمونیست و سرمایه داری مشروعیت بدهد.
اما بالاتر از همه اینها سند تاریخی مصوب حزب کمونیست در صدمین سالگرد تأسیس آن، تأییدی تمام عیار برای مدیریت و نقش برجسته شی جین پینگ در دستاوردهای بزرگ و درخشان چین در سال های حاکمیت اوست و بسیاری تفکرات او را به مارکسیسم قرن 21 یا جهش مارکسیسم در چین تعبیر می نمایند. شاید همین امر نیز سبب شده است که بسیاری از تحلیلگران بر تابوشکنی حزب کمونیست تأکید داشته باشند. حال سؤال اساسی بسیاری از سیاستمداران این است که آیا شی جین پینگ، تابوهای دیگری مانند انقلاب فرهنگی را که پدرش نیز قربانی آن بود خواهد شکست؟
انتهای پیغام،
منبع: ایران آنلاین